Wczorajszy dzień przyniósł odrobinę słońca i nadzieję że wkrótce i do nas dotrze wiosna. Na razie jeszcze wszystko pokrywa spora warstwa śniegu. Nie mam możliwości podejrzenia swoich roślinek czy pod białą pierzynką coś budzi się do życia. Chociaż dzień już dłuższy i ptaki jakby radośniej świergocą.
Dzisiejszy dzień niestety pochmurny, w nocy mróz ok 5 stopni, w dzień temperatura oscyluje około zera.
Święty przywołuje też wiosnę wywożąc na taczce hałdy śniegu zalegające na podwórku. Szczerze powiedziawszy nie widzę głębszego sensu w tym wywożeniu, chociaż on utrzymuje że jak przyjdzie odwilż będzie mniej wody i błota na podwórku. W sumie chyba ma rację.
W firmie nadal jedna wielka niewiadoma. Szef wstrzymuje wypłatę wynagrodzenia. Niestety również zwodzi z decyzją o zamknięciu firmy. Zatem nadal nie wiemy czy praca będzie czy trzeba myśleć dalej. Swoją drogą nie bardzo wyobrażam sobie jak dorosły, normalny człowiek może tak się zachowywać. Wysyłanie dziwnych esemesów do pracowników, unikanie telefonów, udawanie choroby i jeszcze wiele innych forteli które mają celu w zasadzie nie wiem co.
Codziennie obserwuję kozlatka, niesamowite jak takie maluchy szybko dorastają. Jeszcze 4 dni temu rozwijały się w brzuchu mamy. Dzisiaj brykają wesoło, potrafią wskoczyć na kolana i próbują wywijać koziołki. Obserwuję też Jadzię, jak zmieniło się jej zachowanie. Spoważniała, jest spokojna i bardzo pogodna. Pozwala maluchom wchodzić do miski z jedzeniem, opiekuje się nimi bardzo troskliwie. Przywołuje je co chwilę, sprawdza gdzie są, woła do cyca, wylizuje. Ma masę z nimi "roboty" ;)
Mam możliwość porównania z zachowaniem Luśki w zeszłym roku. Też była dobrą matką ale częściej strofowała kozlaki, odganiała od garnka ze swoim jedzeniem i częściej też trykała je głową. Chyba jednak w świecie zwierzęcym jest podobnie jak w ludzkim. Każda matka wychowuje inaczej swoje dzieci i ma do nich inne podejście.
Zastanawiam się też nad losem koziołka.
Czy dać mu kilka dobrych miesięcy życia i humanitarnie zabić go w swoim gospodarstwie. Czy może sprzedać w zasadzie na bardzo niepewny byt. Najprawdopodobniej i tak zostanie zjedzony po pokryciu kóz. Najpewniej będzie trzymany na łańcuchu a w razie nieposłuszeństwa szturchany. Jeżeli wyrośnie na postawnego kozła będzie wzbudzał strach swojego nowego właściciela. Niestety życie koziołków jest krótkie i decydując się na chów kóz trzeba się liczyć z podejmowaniem takich decyzji. Chyba do tego dojrzałam.
A Wy jak myślicie ?
Dzisiejszy dzień niestety pochmurny, w nocy mróz ok 5 stopni, w dzień temperatura oscyluje około zera.
Święty przywołuje też wiosnę wywożąc na taczce hałdy śniegu zalegające na podwórku. Szczerze powiedziawszy nie widzę głębszego sensu w tym wywożeniu, chociaż on utrzymuje że jak przyjdzie odwilż będzie mniej wody i błota na podwórku. W sumie chyba ma rację.
W firmie nadal jedna wielka niewiadoma. Szef wstrzymuje wypłatę wynagrodzenia. Niestety również zwodzi z decyzją o zamknięciu firmy. Zatem nadal nie wiemy czy praca będzie czy trzeba myśleć dalej. Swoją drogą nie bardzo wyobrażam sobie jak dorosły, normalny człowiek może tak się zachowywać. Wysyłanie dziwnych esemesów do pracowników, unikanie telefonów, udawanie choroby i jeszcze wiele innych forteli które mają celu w zasadzie nie wiem co.
Codziennie obserwuję kozlatka, niesamowite jak takie maluchy szybko dorastają. Jeszcze 4 dni temu rozwijały się w brzuchu mamy. Dzisiaj brykają wesoło, potrafią wskoczyć na kolana i próbują wywijać koziołki. Obserwuję też Jadzię, jak zmieniło się jej zachowanie. Spoważniała, jest spokojna i bardzo pogodna. Pozwala maluchom wchodzić do miski z jedzeniem, opiekuje się nimi bardzo troskliwie. Przywołuje je co chwilę, sprawdza gdzie są, woła do cyca, wylizuje. Ma masę z nimi "roboty" ;)
Mam możliwość porównania z zachowaniem Luśki w zeszłym roku. Też była dobrą matką ale częściej strofowała kozlaki, odganiała od garnka ze swoim jedzeniem i częściej też trykała je głową. Chyba jednak w świecie zwierzęcym jest podobnie jak w ludzkim. Każda matka wychowuje inaczej swoje dzieci i ma do nich inne podejście.
Zastanawiam się też nad losem koziołka.
Czy dać mu kilka dobrych miesięcy życia i humanitarnie zabić go w swoim gospodarstwie. Czy może sprzedać w zasadzie na bardzo niepewny byt. Najprawdopodobniej i tak zostanie zjedzony po pokryciu kóz. Najpewniej będzie trzymany na łańcuchu a w razie nieposłuszeństwa szturchany. Jeżeli wyrośnie na postawnego kozła będzie wzbudzał strach swojego nowego właściciela. Niestety życie koziołków jest krótkie i decydując się na chów kóz trzeba się liczyć z podejmowaniem takich decyzji. Chyba do tego dojrzałam.
A Wy jak myślicie ?